Oorzaken van erectiele disfunctie

Erectiele disfunctie kan vele oorzaken hebben

Een aanhoudende erectiestoornis, ofwel erectiele disfunctie, is voor veel mannen een taboe. Praten over seksualiteit blijkt nog altijd moeilijk en de hulpvraag wordt vaak uitgesteld. En dat terwijl er wereldwijd miljoenen mannen met hetzelfde probleem te maken hebben. Voor een nauwkeurige diagnose en kansrijk behandelplan is het noodzakelijk om een medischeen specialist te raadplegen. Deze zal aan de hand van een aantal klachtgerelateerde vragen en middels lichamelijk onderzoek de precieze oorzaak kunnen vaststellen. De oorzaken voor erectie- en potentiestoornissen zijn in grofweg drie categorieën in te delen: fysieke/lichamelijke oorzaken, psychologische oorzaken en klachten die gerelateerd zijn aan het gebruik van bepaalde medicatie (bijwerkingen) of een tekort aan voedingsstoffen.

Lichamelijke oorzaken voor erectiele disfunctie

Erectiestoornissen kennen vaak een fysieke oorzaak. Aangezien de diversiteit van de oorzaken erg groot is, zullen hier alleen de voornaamste somatogene factoren worden beschreven. Om met het goede nieuws te beginnen: dit type stoornis reageert vaak heel goed op klassieke potentiemedicatie als Viagra of op natuurlijke aminozuren (arginine en ornithine). Dat laatste is aan te bevelen wanneer men de bijwerkingen van klassieke medicatie wil vermijden.
Vaak zijn erectiestoornissen het gevolg van verkalking of vernauwing van de bloedvaten. Diabetes mellitus (suikerziekte), hypertensie (hoge bloeddruk) en neurologische aandoeningen zijn ook vaak de boosdoener. Verder kan een beschadiging aan het zwellichaam of aan het omliggende bindweefsel oorzaak zijn van de problemen. Letsel aan het ruggenmerg is eveneens een mogelijke factor. Tot slot kunnen ook nawerkingen van bepaalde operaties verantwoordelijk zijn voor een (tijdelijke) stoornis.

Erectiele disfunctie als bijwerking of als bijverschijnsel

Steeds vaker wordt een erectiele disfunctie indirect veroorzaakt door een overmatige consumptie van (verslavende) genotsmiddelen of door de inname van bepaalde geneesmiddelen. Het gebruik hiervan leidt namelijk vaak tot tekorten aan voedingsstoffen en organische beschadigingen. Deze kunnen vervolgens erectieproblemen tot gevolg hebben.

Roken is één van de risicofactoren bij erectiele disfunctie. Niet alleen veroorzaakt het een verhoogde bloeddruk – door het inhaleren van schadelijke stoffen vernauwen en verkalken bovendien de bloedvaten. Uiteraard funest voor de potentie! In onderzoek bij patiënten in een impotentiekliniek werd bij 39% van de onderzochte personen vastgesteld dat het ging om vasculaire impotentie, oftewel impotentie die het gevolg is van onvoldoende doorstroming in het bloedvat. 97% van die mannen waren rokers… Niet voor niets staan er waarschuwingen op pakjes sigaretten, onder andere met de tekst “Roken kan de bloedsomloop verminderen en veroorzaakt impotentie”.

Ook alcohol is van negatieve invloed op de potentie. In kleine hoeveelheden kan het weliswaar voor een positief effect zorgen doordat het de bloedvaten wijder maakt, wat de verstijving van de penis bevordert. Bij grotere hoeveelheden bestaat echter het risico op zenuwbeschadiging, waardoor geen prikkels en signalen meer tot “het penseel van de liefde” doordringen en er dus geen goede erectie meer tot stand komt.

Tot slot kunnen ook geneesmiddelen erectiele disfunctie veroorzaken. Dit is vaak het geval bij medicamenten die de werking van adrenaline en noradrenaline dienen te remmen (“bètablokkers”) en bij middelen die bij epilepsie en depressie worden ingezet.

Psychologische oorzaken van erectiele disfunctie

Een erectiele disfunctie is niet noodzakelijkerwijs het gevolg van een lichamelijk probleem of het gebruik van genotsmiddelen of medicatie. Het is al jaren bekend dat ook psychogene factoren zoals stress, prestatiedruk, depressie en relatieproblemen voor een potentiestoornis kunnen zorgen. Wanneer de problemen zich voornamelijk voordoen tijdens het vrijen, maar er tegelijkertijd wel sprake is van nacht- en ochtenderecties, is er vaak een psychologisch probleem. In dat geval kan therapie uitkomst bieden.